Yazı kategorisi: Okul Öncesi - 5+

Kedinin Gözlerindeki Düşünce: Gizemli Mona Lisa

Bu yazının giriş cümlesi benden değil.

“-Öyleyse hayalinizde yeni bir yolculuğa var mısınız?

 -İnsanın hayalinde gezmesinden daha güzel ne var?”

Çok sevilen bir kitabın satırlarının, o kitap hakkında yazılacak yazının girişine konuvermesinden güzel az şey var, evet.

Okumaya devam et “Kedinin Gözlerindeki Düşünce: Gizemli Mona Lisa”
Yazı kategorisi: Okul Öncesi - 5+, Okul Dönemi - 7+

“Perilerin Aklı Nerede Acaba?” : İsyankâr Cadı

Sondan başlayalım. Cadılık iyidir, severim. Envaiçeşit otla dolu tezgâhlar, tavandan sarkan dallar, fokur fokur kaynayan kazanlar, yerdeki çul çaput; aklınızdaki cadı imgesi kenarda dursun ama şimdilik. Başka şeylerden söz edebiliriz, cadıların görüşünden örneğin. Cadılar hem iyi görürler hem de görmezden gelmeyi sevmezler. Sonraaa…

Okumaya devam et ““Perilerin Aklı Nerede Acaba?” : İsyankâr Cadı”
Yazı kategorisi: Okul Öncesi - 5+

Yaşasın Tükenmeden Uçuşumuz, Yaşasın Umudumuz: Bulut Kuş

Çocuk kitaplarından söz ederken hayli cömert davrandığım/ız kelimeler var. Hayal gücü, örneğin. Yaratıcılık. Keşif. Merak. Özgürlük. Sınırsızlık. Duygudaşlık. Eşitlik. Umut. Bir de bulut. Benim için tüm bunları kapsayan, sarıp sarmalayan kelime bulut. Bulut, engin bir sözcük.

Okumaya devam et “Yaşasın Tükenmeden Uçuşumuz, Yaşasın Umudumuz: Bulut Kuş”
Yazı kategorisi: Okul Öncesi - 3+

Çoktur, Yoktur: Korku Hakkında Bildiğim Her Şey

Dillendirmeye yeni yeni cesaret edebilsem de bir sürü şeyden korkarım ben. Bir sürü farklı şeyden, farklı şiddette. Kimi huzurumu kimi uykularımı kaçırır.  Meselâ yükseklik. Tepelerden çekilmiş fotoğraflara bakarken bile soluğumun ritmi değişir. Tavuklarla, horozlarla (ve sıralamaya satır yetmez bir dolu kanatlı, gagalı hayvanla) karşılaşma fikri dahi ellerimi terletir. Düdüklü tencereden, dik merdivenlerden… Karanlıktan bazen, dönme dolaplardan ise her zaman korkarım.

Okumaya devam et “Çoktur, Yoktur: Korku Hakkında Bildiğim Her Şey”
Yazı kategorisi: Okul Dönemi - 7+

“Girilmez Oda”nın Meyvesi: Hediye Tohum

Kitaplarda, filmlerdeki kimi karakterler çevresindekilerden keskin çizgilerle ayrılır. Okuldadır, sokaktadır; iş yerinde ya da evde… Herkes gülerken o somurtur, hepsi uyumludur da bir o ayrık otudur mesela ya da iyilik elden ele gezerken onun aklı fikri kötülüktedir. Özellikle bu sonuncunun öylece yerden bitmediğini anlatır bize metin, karakterin yapıp ettiklerini artık aklımızın ermediği yerde hooop diye geçmişe ışınlar bizi kurgu.

Okumaya devam et ““Girilmez Oda”nın Meyvesi: Hediye Tohum”