Resimli kitapların prensesleri tahtları, taçları devirip saraylardan kaçıyor bir süredir. Kabarık elbiselerle salonlarda salınıp durmaktan yılmışlar. Her daim uslu, itaatkar, ölçülü olmaya itirazları var. Yeteneklerinin “erkekler kadar” diye ayrımcı bir ölçü üzerinden değerlendirilmesine isyan ediyorlar. Peki ya, prensler? Onlar da sıkılmış mı bu daimi iktidar oyunundan?
Okumaya devam et “Küllü, Kedili ve Kılsız, Kabaksız: Külprensi”
Bir vakitler bir sayfaya değmiş elin; bir kapı açılmış önünde, ufukta bir bulut kıpırdanmış, tanımadığın bir gözle tanışmış gözlerin, bir ağacın tepesine tırmanıp bakmışsın aşağıya doğru, yepyeni bir koku burnunda, bilmediğin kaldırımlarda adımların. Bir vakitler bir sayfaya değmiş elin ardından bir ıslık dudaklarında.
Okumaya devam et “Bulutlara Köklere, Günlere Geceye: Kitap”
Bir gün bana bir şey oldu, içimdeki ses sustu, gök parça parça üstüme yıkıldı sandım. Bir gün bana bir şey oldu artık rüzgarın soluğunu hissetmem mümkün değildi sanki. Bir gün bana bir şey oldu, zamanı geriye almak mümkün olabilseydi dedim ya da beni ayağa kaldıracak bir ele tutunmak. Ama, bir saniye. Bunların hepsi başka başka günlerde olmuştu. Okumaya devam et “Anılarla Bezenmiş Bir Garip Hoşluktu O: Boşluk”
Yakınındaki kent büyük, kendi küçük bir kasabanın kütüphanecisi Marina biraz yorucu geçen yaz tatilinin sonunda, çocuklar için düzenlediği yazı atölyesinin konusunu bulmuştu: “Yaşam, Yazarlarını Bekleyen Bir Hikayedir. Kim Anlatmak İster?” Okumaya devam et “Umut Armağan Eden Yaşamöyküsü Yazıcıları: Ben ve Sen”
Bazı meseleler vardır fazlasıyla sarih görünür başta, kısacık bir değini yeterlidir onlar hakkındaki konuşmayı tamamlamaya. Diğer yandan da sanki birer dipsiz kuyudurlar; sözler, saatler tükenmez onlardan bahsederken. Herkes karşısındakinin de benzer şeyler düşündüğünü bilir sanki, bu yüzden uzatmaz sözü. Ama ortaklaşılan her ne ise yaşayışı başka başkadır. Okumaya devam et “Surete İlişen Kelebekler: Malena’nın Aynası”
