Isabella yaz tatilini şehirden uzakta, annesinin eski evinde geçirecekti. Canının bolca sıkıldığı bir köyde, yeni kitabına odaklamaya çalışan babası ve tüm evi elden geçirmeye kararlı görünen annesi ile. Ama Isabella bu durumdan hoşnut değildi ve köpeği Sprey gibi sürekli uyuklamaktan başka şeyler yapmalıydı.
Okumaya devam et “Bilinmeyen Sularda Fantastik Maceralar: Isabella ile Çetesi”
Bazı meseleler vardır fazlasıyla sarih görünür başta, kısacık bir değini yeterlidir onlar hakkındaki konuşmayı tamamlamaya. Diğer yandan da sanki birer dipsiz kuyudurlar; sözler, saatler tükenmez onlardan bahsederken. Herkes karşısındakinin de benzer şeyler düşündüğünü bilir sanki, bu yüzden uzatmaz sözü. Ama ortaklaşılan her ne ise yaşayışı başka başkadır. Okumaya devam et “Surete İlişen Kelebekler: Malena’nın Aynası”
Bu yazı, sınırların belli, özlemlerin sonsuz olduğu, kızlara yaraşır kabul edilen bir hayattan, ayak basılmamış bir adayı keşfe uzanan yolculuğun sonunda kendini, cesaretini, gücünü, babasını, doğayı, hayvanları, insanların sahip olma hırsını ve gelecekteki mesleğini bilip öğrenen Korkusuz Isabelita hakkındadır. Okumaya devam et ““Açgözlü Olmayan Yürek Bulur Hazineyi” : Korkusuz Isabelita”
Hikayemizin kahramanı biraz mutsuz, biraz meraklı, bir hayli şaşkın. Etrafındaki herkesi bezeyen harika yetenekler bir tek onun suya tapan, debelenmekten haz duyan, tembelliğin şiirini yazan iri türünden esirgenmiş sanki. Şunlar harika koşar, bunlar daldan dala atlar, beriki havalara sıçrar; suaygırları ise sadece keyif çatar ona göre. Bu dinginlik ona göre değildir, ne yapıp etmeli bu türe ait olmadığını cümle aleme göstermelidir. Öyle ki, onları ardında bırakıp yolculuğa çıkarken arkadaşlarına kendisine türünün adıyla hitap etmemelerini, bir suaygırı olmadığını söyler öfkeyle. Okumaya devam et “Yo! Yo! Yo! Diye Diye Biten Yolculuk : Mutlu Suaygırı”
Hikâyemiz bir grup çocuk ve bir yazarın günün birinde Gonzaga Hanedanlığı’nın hüküm sürdüğü Mantova Düklük Sarayı’nı ziyaretinin armağıdır; insanların ve devlerin de gezindiği bir cüce hikâyesi yazmışlar bizim için, gölgelerin boyuna kanmayalım diye. Okumaya devam et “Evlerini Terk Ettiler Ama Bu Daha Başlangıç: Mantova’nın Cüceleri”
Bu Kitabı Çok Sevdim 