Suspus’u okuduğumda öyle etkilenmiştim ki kitap hakkında iki kelime yazamamıştım. Neden ve ne çok sevdiğimi anlatabilmek vakit almıştı. Uzağımda olmasına tahammül edemediğim kitaplarımdan biri oldu sonra çünkü kasvetli, gri şehirlerde gözünüze değen tek bir göz soluklandırabilir sizi, sesinize çarpan bir tek ses.
Okumaya devam et “Dilden Dile Çiçeklenen Şarkı: Gümbür Gümbür”
Pandemi koşulları hayata karışmaya daha fazla imkân tanır olsa da hala masa başında bolca vakit geçiriyoruz. Ben de bu mesaiye biraz olsun keyif katabilmek için 18-24 Mayıs tarihleri arasındaki Müzeler Haftası için yazdığım yazıyı paylaşmaya karar verdim.
Okumaya devam et “Keşfetmenin Coşkusu: Çocuk Kitaplarında Müzeler”
Kusursuzluğuyla bir örnek evlerin arasından göğe doğru uzanan yamru yumru, sıra dışı ve heybetli binalar. Solgun renklerin altında kargaşadan mürekkep bir nizamla ilerleyen insan yığınları. Yükselen, yükselen, hiç durmadan, mekânlardan taşarak yükselen merdivenler, mini mini mikrofonlar ve devasa hoparlörler. Aynı kelimeleri daha yüksek sesle söylemenin erdem sayıldığı bu her daim gürültülü şehirde bir kız var. Yanı başından ayıramadığı maskesi herkesinkinden farklı.
Okumaya devam et “Işıl Işıl Gürültülere Selamla: Suspus”
Mortina’nın yüzü biraz gri, azıcık da beyaz, pörtlek gözlerinin etrafında mor halkalar. Bembeyaz bir köpeği var, adı Gamlı. Gamlı’nın ağzında bir… Ağzında bir… Bir… Kol! Evet, Gamlı’nın ağzında bir kopuk kol, Mortina’nın elinde de iğneyle iplik. Okumaya devam et “Şekerler, Şakalar ve Örümcek Ağları: Mortina”
Neşelendim mi sokaklarda ıslık çalmayı isterim ancak maalesef ıslık çalmayı beceremem. Ama bu bir dert değil elbette çünkü ıslık çalamıyorum diye susmam, neşeli bir şarkı mırıldanmaya başlarım. İçim içime sığmıyor gibiyse hele, iki kolumu iki yanıma açar sağa sola eğilirim hızla adımlarken; dünyanın en hızlı uçağıyım ben, kime ne? Okumaya devam et “Bisikletli Bir Oyunbozan: Mavi Kurtlar Kenti”
Bu Kitabı Çok Sevdim 