Çocuk kitaplarından söz ederken hayli cömert davrandığım/ız kelimeler var. Hayal gücü, örneğin. Yaratıcılık. Keşif. Merak. Özgürlük. Sınırsızlık. Duygudaşlık. Eşitlik. Umut. Bir de bulut. Benim için tüm bunları kapsayan, sarıp sarmalayan kelime bulut. Bulut, engin bir sözcük.
Okumaya devam et “Yaşasın Tükenmeden Uçuşumuz, Yaşasın Umudumuz: Bulut Kuş”
Dillendirmeye yeni yeni cesaret edebilsem de bir sürü şeyden korkarım ben. Bir sürü farklı şeyden, farklı şiddette. Kimi huzurumu kimi uykularımı kaçırır. Meselâ yükseklik. Tepelerden çekilmiş fotoğraflara bakarken bile soluğumun ritmi değişir. Tavuklarla, horozlarla (ve sıralamaya satır yetmez bir dolu kanatlı, gagalı hayvanla) karşılaşma fikri dahi ellerimi terletir. Düdüklü tencereden, dik merdivenlerden… Karanlıktan bazen, dönme dolaplardan ise her zaman korkarım.
Okumaya devam et “Çoktur, Yoktur: Korku Hakkında Bildiğim Her Şey”
Kitaplarda, filmlerdeki kimi karakterler çevresindekilerden keskin çizgilerle ayrılır. Okuldadır, sokaktadır; iş yerinde ya da evde… Herkes gülerken o somurtur, hepsi uyumludur da bir o ayrık otudur mesela ya da iyilik elden ele gezerken onun aklı fikri kötülüktedir. Özellikle bu sonuncunun öylece yerden bitmediğini anlatır bize metin, karakterin yapıp ettiklerini artık aklımızın ermediği yerde hooop diye geçmişe ışınlar bizi kurgu.
Okumaya devam et ““Girilmez Oda”nın Meyvesi: Hediye Tohum”
Akkuzu ile Karakuzu’nun maceralarından söz etmeye başlamadan önce ilkokul ödevlerini hatırlamak gerek. “Okuduğunuz hikâyenin kahramanları kimlerdir?” sorusunun cevabını iyice öğrenip devam etmeli yola. Sağ baştan sayıyorum: Akkuzu, Karakuzu, koşturan ironi kuzu Kar, Kar’dan aşağı kalır yanı olmayan kuzu Bulut ve koç Işık.
Okumaya devam et “Şenlikli Kıvırcık Kumpanyası: Akkuzu Karakuzu”
Hâlâ yapılıyor mu bilmiyorum, bizim zamanımızda (dinozorlar falan sağdı o vakitler) okul gezileri olurdu düzenli. Zaptımızın daha kolay olduğu ilkokul dördüncü sınıftan itibaren iyice çeşitlenirdi geziler. Boydan boya çamura battığım ormanı tanıma ve fidan dikme şenliği de okul gezisi kapsamındaydı, ailem olmadan yaptığım ilk Sultanahmet turum da.
Okumaya devam et “Herakles’in Omzunda, Gizlice: İnanılmaz Bir Gecenin Hikâyesi”
Bu Kitabı Çok Sevdim 