Bilirsiniz çöller tenhadır. Ve yine bilirsiniz ki, çöllerde papağan görülmesi neredeyse imkansızdır. Bu nedenle, bir kaktüsün gölgesindeki rengarenk papağan ayrı yönlerden gelip aynı yerde duran ve birbirlerine çok benzeyen iki kıza bakarken “bugün, bu çöl gerçekten de kalabalık!” diyorsa, orada gerçekten ilgi çekici şeyler oluyor demektir. Okumaya devam et “Yıldızlardan Atlara, Dağlardan Çöllere :Denizi Düşleyen Prenses”
Mahalle halkı için gün Sevgi’nin keder dolu sesiyle başlamıştı. En az kendisi kadar çekingen ve evine bağlı kedisi Titrek’i arıyordu Sevgi. Ailesi, arkadaşları, komşular bir sürü fikir üretti Titrek’in aniden ortadan kayboluşuna dair. Ama birinin fikri diğerinin aklına yatmıyordu, berikinin fikri karşıdakine göre imkansızdı. Neticede Titrek kayıptı, dünya üzerinde yaşanan her kötü olaydan kendini sorumlu hisseden Sevgi ise çok ama çok üzgün. Okumaya devam et “Çok Heyecanlı Bir Dizi: Kedilerin Kaybolma Mevsimi”
Bir gün bana bir şey oldu, içimdeki ses sustu, gök parça parça üstüme yıkıldı sandım. Bir gün bana bir şey oldu artık rüzgarın soluğunu hissetmem mümkün değildi sanki. Bir gün bana bir şey oldu, zamanı geriye almak mümkün olabilseydi dedim ya da beni ayağa kaldıracak bir ele tutunmak. Ama, bir saniye. Bunların hepsi başka başka günlerde olmuştu. Okumaya devam et “Anılarla Bezenmiş Bir Garip Hoşluktu O: Boşluk”
Yakınındaki kent büyük, kendi küçük bir kasabanın kütüphanecisi Marina biraz yorucu geçen yaz tatilinin sonunda, çocuklar için düzenlediği yazı atölyesinin konusunu bulmuştu: “Yaşam, Yazarlarını Bekleyen Bir Hikayedir. Kim Anlatmak İster?” Okumaya devam et “Umut Armağan Eden Yaşamöyküsü Yazıcıları: Ben ve Sen”
Mortina’nın yüzü biraz gri, azıcık da beyaz, pörtlek gözlerinin etrafında mor halkalar. Bembeyaz bir köpeği var, adı Gamlı. Gamlı’nın ağzında bir… Ağzında bir… Bir… Kol! Evet, Gamlı’nın ağzında bir kopuk kol, Mortina’nın elinde de iğneyle iplik. Okumaya devam et “Şekerler, Şakalar ve Örümcek Ağları: Mortina”
