Çocukların sesini duyan var mı? Camdan göğe bakıp hasretle gülümsüyorlar, yanından geçerken denize bakıp dalıyorlar, boyaları ellerine alınca kendilerinden geçiyorlar… Belki sözcüklere döküyor, belki sessizce bağırıyorlar. Onların sesini duyan var mı? Hayal kuruyorlar. Dur durak bilmeden… Bizim bilim kurgu filmlerinde bile gerçeklik aradığımız dünyamıza doğru sesleniyorlar: Hayallerin sınırı olmaz, hayaller küçümsenemez. Okumaya devam et “Hayallerimdir Benim En İyi Arkadaşım: Aycı Çocuk”
Bu Kitabı Çok Sevdim 