Bir süredir dert yumağı gibi yaşıyordum. Çok da dert edilmeyecek onlarca şeyi büyüttükçe büyütüyor, birazına de bizzat ellerimle çizdiğim kocaman bir çemberin içinde biteviye koşuyordum. Ne kitaplarım, ne mis gibi bahar kokusu, ne de kalk borusu öttüren güney güneşi; kocaman bir kahkaha atıp o çemberi kırmama yardım etmiyordu. Okumaya devam et “Neşesini Aramaktan Vazgeçmeyenlere: Zeynep’in Oyuncakları”
Kedilere bayılıyorum, Ursula K. Le Guin’e de öyle. Kanatlı Kediler Masalı’nı dinlemem kaçınılmazdı yani. Mülksüzler’le Yerdeniz’le okurunu yeni diyarlara yolculuklara çıkaran Le Guin enfes bir masal yazmış. Muazzam yaratıklar olan kedilere bir de kanat eklemiş ki, yamaçlarında yaşamak için yanıp tutuşalım. Okumaya devam et “Ancak Rüyalar Bu Kadar Sınırsız Olur: Kanatlı Kediler Masalı”
Üç sevimli kedi, Piti, Pati ve Pus, yemeklerini bitirmiş, bol yıldızlı bir gecede gökyüzünü seyrediyorlar bir çatının tepesinde. Keyifleri yerinde yani. Ta ki bilmiş Pus yıldızlarla ilgili o malum efsaneden söz edene dek… Diyor ki Pus, “Kayan bir yıldız görenin, gerçekleşirmiş dileği”. İşte o anda Piti’ye olanlar oluyor. Beklemeye başlıyor çatıda, gözleri gökyüzü dikili. Öyle merakla bekliyor ki o anı, uyku bile uyumuyor. Okumaya devam et “Gözlerim Doldu Ama Bir Sor Neden: Üç Kedi Bir Dilek”
Söz edeceğim hikâyeyi bilenler vardır muhakkak. 48 dile çevrilmiş, Türkiye’de de pek çok çocuğun okuduğuna/haberdar olduğuna (internette özetleri, sınav soruları cirit atıyor) emin olduğum bir kitap Martıya Uçmayı Öğreten Kedi. İnsanoğlunun bencilliğine, hesapsızca tüketen sistemine rağmen var etmeye devam eden doğanın cevabıdır bu öykü. Okumaya devam et “Minik Patilerin Cesur Miyavı: Martıya Uçmayı Öğreten Kedi”
Bu Kitabı Çok Sevdim 