Kendini alemlerin kralı sananlarla karşılaşmanın yaşı yok, maalesef. Onlar her köşe başından fırlayabilirler, her an. Yüreklere saldıkları korkunun kokusundan bulurlar kendilerini bile. Böbürlenmektir işleri. Karınlarını itaat ve koşulsuz övgü doyurur. Gerçi doymak da bilmezler ya, neyse. Bu gölgesi kendinden büyüklerin bazı ortak özellikleri vardır ama, kendilerinin bile unuttuğu. Kendinden büyük olanı gördüğünde çöküveren omuzları, balon misali sönüveren cesaretleri, titrekleşen sesleri… Küçük sanılanlardan çıkan yüksek seslerdir korkuları. Okumaya devam et “Koca Dağlardan Bihaber Zorba:En Güçlü Benim!”
Bu Kitabı Çok Sevdim 