Berk, çatı katındaki odasının penceresinden gökyüzünü seyredebilen şanslı bir çocuk. Kuşlar, bulutlar, uçaklar ama ille de Ay. Ay’ı izlemeyi çok seviyor Berk. Odasının duvarındaki posterlerden anladığımız kadarıyla da astronot olmayı düşlüyor. Soğuk bir kasım akşamı Berk beklemediği bir soruşturmanın içinde buluyor kendisini. Çünkü o gece, Ay dışında her şey yerli yerindedir ve Berk’e göre birileri Ay’ı çalmıştır.
Bu konuda bilgi alabilceği ilk kaynaklar da gececil hayvanlardır ahliyle. Herkes uyuyup, Ay parladığında ortaya çıkanlar yani: Yarasa, kivi, anakonda, kırmızı gözlü ağaç kurbağası… Berk gececil hayvanların kalbini kırmadan Ay’ın akıbetini öğrenmeye çalışır. Tabi, zihninde biricik Ay’ı her konuştuğu hayvanın yamacına iliştirip şüpheciliği elden bırakmadan. İlk olarak Kirpi’nin kapısını çalar; Kirpi’nin Ay’ın kaybolmasıyla alakası yoktur, çalılıkta yiyecek aramaktadır o akşam. Yavrularıyla oyun oynayan Tilki de durumdan bihaberdir. Porsuk pek pişkindir, kedilerin mamasını aşırmakla meşgul olduğunu söyler. Hayvanların yanıtları Berk’i iyice endişendirir. Ya Ay’ı hiç bulmazsa? Haydi kendisinin astronot olma hayalinden geçti, gececil hayvanlar ayışığı olmadan nasıl yaşar? Kafasından binbir soru, küçük kalbinde bolca endişeyle yürürken Köstebek’le karşılaşır. Malum soruyu ona da sorar. Köstebek’in Ay’ı görmüş olma ihtimali var mıdır acaba? Köstebek, o akşam rengarenk kavanozlardaki lezzetli solucanları market arabasına doldurmakla meşguldür. Ama Ay’ın nereye kaybolduğunu bilecek birini tanımaktadır; her şeyden haberdar Baykuş’u görmesini söyler Berk’e. Ay’ın çalındığından da, bunu görse görse Baykuş’un görmüş olabileceğinden de emin olduğu için doğrudan meseleye girer Berk: “Baykuş, Ay’ı kimin çaldığını gördün mü acaba?” Baykuş, diğer gececil hayvanların verdiği yanıtları sıralar birbir. Herkesin o akşam söylediği işlerle işlerle meşgul olduğu, Baykuş tarafından da doğrulanır. Ve ekler ağaç dalındaki kral: “Ay’ı kimse çalmadı” Berk iyice üzülür. Çalandan geri alacağına emin olduğu Ay, aslında çalınmamıştır, böylece onu bulma hayalleri de suya düşmüştür. Baykuş, gökyüzüne bakmasını,o gece yıldızların da görünmediğini, gökyüzünü kaplayan bulutlar gider gitmez geri döneceklerini müjdeler. Bu cevap Berk’i pek de tatmin etmez. Koskoca Ay, bulutların ardından saklamaz çünkü! Ertesi gece hayli endişeli ve sabırsız bir halde yatağına yatar ve beklemeye başlar. Berk’in hayalleri gerçek olacak mı?
Vlad Gerasimov’un imzasını görmem, kitabı tek bir sayfasını okumadan listeme dahil etmeye yetti açıkçası. Kendisinin vladstudio.com.tr ‘daki harika görselleri uzun zamandır bir dolu özel günde eşlik ediyor bana. O duymasa da ben “şurasını şöyle yapmasalarmış, bence bu yeşil olmalıymış” diye öneri ve eleştirilerimi bildiriyorum tarafına. Kitapta da çok iyi bir iş çıkarmış. Özellikle gececil hayvanların resimlerini çok beğendim. Hikayeye gelince; Helen Stratton-Would’un, Ay’ı çok seven ve astronot olmayı düşleyen bir oğlan çocuğunu keyifli bir maceraya katarak; ilgiyle okunan bir çocuk kitabı yazdığını söyleyebilirim. Özellikle çok tanınmayan hayvanları tünel marketlerinden renkli soluncanlar almak, kedilerin mamasını aşırmak gibi eğlenceli işlerle tanıtmasıyla; bilge Baykuş’u haklı çıkarmasıyla beni çok sevindirdi. Ancak Ay’ı Kim Çaldı’yı anlatırken çok güzel resimlenmiş bir kitap olduğunu vurgulayarak başlayacağım söze her zaman. Ay’ı Kim Çaldı, Helen Stratton-Would tarafından yazılıp, Vlad Gerasimov tarafından resimlenmiş. Derya Çebi tarafından çevrilen kitap, Yapı Kredi Yayınları tarafından yayınlanıyor.
Ay’ı Kim Çaldı’nın interaktif e-book’unu da şuradan inceleyebilirsiniz.
Bu Kitabı Çok Sevdim 