Herkes için böyle mi bilmem ama ben hayatımda karşılık bulan, bir anıma ya da hayalime değen ‘şey’leri daha çok seviyorum. Onların yeri ayrı oluyor. Cesur Fırfır da böyle bir kitap benim için. Ki, her okuyan için de öyle olsun isterim. Sonuçta bu koca ormanda hepimiz bir şekilde kayboluyoruz. Ve eve dönmek için boyumuzdan büyük maceralara atılmamız gerekebiliyor. O maceralardan biri bu kitapta işte. Yıllar geçse de aklınızın bir köşesinde kalmaya devam edecek bir öykü: Cesur Fırfır.
Mavi kapılı bir evde çok sevdiği insanıyla yaşayan miniğin adı Fırfır. Kendisi bir oyuncak tavşan. Bir orman gezintisinde sahibinin cebinden düşüveriyor. Orman büyük, ağaçlar uzun. Fırfır’ın boyutlarında biri için çok mu çok uzun. Ama Fırfır kararlı, eve dönecek. Peki bu ses neyin nesi? Kocaman bir ayı. Tek bir sesiyle yere çalar Fırfır’ın zaten tam oturmamış cesaret üniformasını. Oysa korkmaya hiç gerek yok, ayı kış uykusuna yatmadan önce Fırfır’ı evine götürmek isteyen bir yoldaş sadece. Miniğimiz kurulur ayının sırtına, başlarlar yolculuğa. Asıl dert de o zaman çıkar ortaya, ayının uykusu bastıdıkça bastırır, nerede uyursa bütün kışı orada geçireceğinden Fırfır onu uyanık tutmak için türlü yollara başvurur ve başarır da. Ayı Fırfır’ı evinin kapısına dek getirir. Sıcacık evinde uykusundan eden sorular üşüşür Fırfır’ın başına sonra: Ayı nerede? Ya uyuyakaldıysa ormanın orta yerinde? Mağaraya varabildi mi? Cesaret üniforması üzerinde (bu kez tam oturmuş olarak) çıkar evden Fırfır, kendisine yardım eden dostuna o da uzatmalı elini. Boyundan çok büyük bir maceraya atılır böylece. Kocaman bir ayıyla minicik Fırfır’ın ağaçlardan bile büyük dostluğu bu macerayla daha da büyür işte.
Cesur Fırfır’ı ilk okuduğumda çok sevmiş ama edinememiştim, aklımın bir köşesindeydi hep. Aradan yaklaşık iki yıl geçtikten sonra tekrar kavuşmuş, bu kez daha da iştahla okumuş, hatırladığımdan da güzel bulmuştum. Karşıtlar arasında gelişen dostlukların hikayesine sık rastlanıyor biliyorum ama Fırfır ile Ayı’nın ki bambaşka bence. Elbette bu bambaşkalık halinin en önemli nedeni çizimleri. Bana bu öyküden söz edilip, yüzlerce Fırfır ve Ayı çizimi getirilseydi önüme “bu ikisi işte” derdim. Detaycılıktan uzak, basit ve çok başarılı çizimler. Hele Ayı ile karşılaştıkları anda Fırfır’ın halini anlatan çizime bayılıyorum.
Angela McAllister tarafından yazılıp, Tiphanie Beeke tarafından resimlenen Cesur Fırfır’ın çevirmeni Sevgi Atlıhan ve kitap Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları tarafından yayımlanıyor.
Bu Kitabı Çok Sevdim 