Gökte Salınan Eğlence: Cici Pisi Tedi Renkli Mutlu Uçurtma

Çocukken bize ait olanı paylaşmayı sevmezdik çoğumuz. Aslnda dünyanın tamamı bize ait olduğundan, sonradan gelen herkes geri adım atmaya mahkumdu. Ama o sıra bizimdi, o salıncak da, bahçe de, balon da… En fazla daimi arkadaşlar kabulumüzdü. Sonradan geleninse vay haline. Bizim olanın etrafına kalın çizgiler çizdik, bize benzemeyeni bir güzel incittik. Ne kadar yanılmışız meğer, hayatın çoğaldıkça keyiflendiğini bilememişiz. Çocukluk işte…

Cici Pisi Tedi’yi ilk macerasından tanıyanlar olabilir, tanımayanlar için kısaca söz edeyim: Tedi minik, özverili bir kedicik. Kardeşlerine bakmak için bir çikolata fabrikasında çalışıyor. Evet, fabrikada çalışıyor; elbise giyiyor, kardeşleriyle bahçeli bir evde oturuyor, bisiklet kullanıyor hatta rengarenk bir de tokası var başında. Bize benziyor yani biraz. Tedi’nin en büyük hayali okumayı öğrenebilmek. İlk kitabın sonunda bu hayaline kavuşmanın mutluluğunu yaşarken bırakmıştık onu. Renkli Mutlu Uçurtma’da görüyoruz ki, kardeşlerine hikayeler okuyabildikçe mutluluğu artmış, dünyalar Tedi’nin olmuş. Bunun dışında çok fazla değişiklik olmamış hayatında. Yeni macerası, Tedi’nin elinde kardeşlerine aldığı balonlar, altında bisikleti işten eve dönüşünde alışık olmadığı bir manzarayla karşılaşmasıyla başlıyor. Evden dışarı taşan dans müziği ve ışıklara anlam veremeyen Tedi içeri girip, pek hareketli kardeşleri Hırılcık ile Mırılcık’ın merak ve korkuyla yerdeki deliği gözlediklerini görünce yanlarına gidiyor.

Aynı merakla gözünü deliğe dayıyor. Deliğin içinde boyundan büyük kolyesiyle neşe içinde dans eden bir fare ve onun sevimli evini görüyor. Bu görüntü Tedi’yi çok sevindirse de, kardeşlerinin fareyi asla istemediğini öğrenince mutluluğu yarım kalıyor. Minik kedilere göre; ev kendilerine aittir, üstelik fare çok çirkindir yani aralarında yeri yoktur, gitmelidir. Fareyse, ki kendisinin ismi hayatıyla pek uyumlu olarak Çaça, gitmesi gerekenin kediler olduğunu çünkü eve onlardan çok önce yerleştiğini söylüyor. Hırılcık ve Mırılcık’ın söylediği gibi çirkin olmadığını da ekliyor, kırılarak. Hırılcık, Mırılcık ve Çaça evi paylaşamayıp köşelerde tepinirken, Tedi barışı sağlamakla yükümlü hissediyor kendini. Kimse diğeri istiyor diye yaşadığı yeri terk etmemeli, hem bir arada yaşamak neden bu kadar zor görünüyor ki? Tedi’nin suları durultacağını umduğu öneriler bir tek Çaça tarafından kabul görüyor ne yazık ki, minik kardeşler inatçı çıkıyor. Ama pazar sabahı için kurdukları enfes planda eksik bir parça kalınca işler biraz değişiyor tabi..

Renkli Mutlu Uçurtma’yı Cici Pisi Tedi’nin ilk kitabından daha fazla sevdiğimi söylemeliyim önce. Karakterleri daha sıcak buldum. Cici Pisi Tedi Renkli Mutlu Uçurtma büyük dertlerimizin kitabı aslında; birini çemberden atmayı kendimizde hak görmemizin, bize benzemeyi yaftalamayı pas geçmeyişimizin hikayesi. Küçükken pek çoğumuz Hırıl ve Mırıl gibiydik şüphesiz. Ama orası bizim sıramızdı, ama o çocuk sonradan gelmişti parka, hem o kim oluyordu da oyuna küt diye giriveriyordu…. Çocuk hoyratlığı diye bir şey var ki, bazen nasıl da acılaşabildiğine hayret ediyorum. Kitabın küçük okuru da böyle biri olabilir ve Renkli Mutlu Uçurtma sayesinde; kendine benzemeyeni, çemberine sonradan gireni dışlamamak konusunda biraz düşünebilir. Çocukken, çocuklukla yaptıklarından söz ederken hiç de iyi bir şey yapmadığını düşündü bazılarımız büyüyünce; kalbini kırdığı arkadaşlarını düşündükçe hayıflandı. Bazılarımızsa ömrünü kendine benzemeyeni dışlamaya, dışlatmaya; ötekini kovmaya, nefret büyütmeye adadı. İşte Renkli Mutlu Uçurtma, gülümsenin arkadaşlarla kıymetlendiğini, hayatın paylaştıkça güzelleştiğini, kendinden olmayanı çemberden itemeyeceğini bilenlerin kitabı. Küçücükken parkta üzdüğü arkadaşı aklına düşünce hayıflanan, koca koca insanlar olunca parklarda gülümseme büyüten, tanımadığı arkadaşlarına sarılanlar büyüklerin kitabı. Ve iyiden yana duracak miniklerin. Renkli Mutlu Uçurtma’yı okuyun hele bir, mutluluk paylaştıkça çoğalır deyip gülümseyin.

Cici Pisi Tedi Renkli Mutlu Uçurtma; Devrim Çakır tarafından yazılıp, başarılı illüstrasyonlarıyla tanıdığımız Ayşın Delibaş Eroğlu tarafından resimlenmiş ve Yapı kredi Yayınları tarafından yayınlanıyor.

Gözlerimi dolduran “Akan sular ömrün olsun… Berkin için” ithafı için Devrim Çakır ve Ayşın Delibaş Eroğlu’na ayrıca teşekkür ederim. Ömrümüzü ömrüne katamadığımız Berkin’imizi de anlatırız küçüklere. Bir araya geldikçe çoğalan gülümseyişlerinde yaşatsınlar diye onu.