Pandemi koşulları hayata karışmaya daha fazla imkân tanır olsa da hala masa başında bolca vakit geçiriyoruz. Ben de bu mesaiye biraz olsun keyif katabilmek için 18-24 Mayıs tarihleri arasındaki Müzeler Haftası için yazdığım yazıyı paylaşmaya karar verdim.
Okumaya devam et “Keşfetmenin Coşkusu: Çocuk Kitaplarında Müzeler”
Her şey yedi yıl evvel başladı. Yedi yıl evvel “Kucak, yoksa ciyak!” günlerinde. Üç basamak ve çekim gücü yüksek kırmızı düğme sahnedeydi. Annesinin “Bu bir mucize!” diyen sesini duyduğunda fark etti olağanüstü güçlerini Maurice Ackerman. Pardon, Süperackerman!
Okumaya devam et “Ayağına Apartman Düşenler, Kendini Kırmızı Balık Sananlar ve Momolar: Süper Kahramanlar Yüksekten Korkmaz”
Yüksek Orman Kralı ile Güzel Orman Kraliçesi. Adları ne heybetli. Elbette sarayları da öyle. Parlak taçları var, gösterişli giysileri. Altın varaklı çerçevelerde tabloları, kontlar, konteslerdir ahbapları. Kızları var bir de. Adı Prenses Serena. Tüm kapılar açılır önünde, pervanedir etrafında cümle âlem.
Okumaya devam et “Artık Uyanma Vakti: Çok Fazla Masal Okuyan Prenses”
Çocuk kitaplarını neden seviyoruz? Pek çok farklı yanıt vardır elbet. Ama ‘griye karşı renk’ güçlü bir ortak payda olabilir. Kentlerin gri binaları, gri dumanı fabrikaların, yaş aldıkça yüreğe çökmeye başlayan o gri tortu. İşler güçler, ödevler, hep bir yere yetişmeler ve her daim yetememeler.
Okumaya devam et “Hüzünlü Anıların Fantastik Koleksiyoncusu: Fikri Rüyakaçıran”
Pek çok okuru, ne yazık ki, önce vedasına dair öyküsüyle işitmiştir Sylvia’nın adını. Ardından merakla Sırça Fanus’u okuyanlar yazarın büyü bozan dili ile tanışır, şiir severler Ariel’i zihnine kaydeder. Kadınların yazma ve yaşama deneyimine dair mirası taşır satırlarında. Bugün, dünyamızdan ayrılışının yıldönümünde, çocuklar için kaleme aldığı öyküleriyle, Kiraz Hanım’ın Mutfağı ile anmak istedim onu.
Okumaya devam et “Hardal Sarısı Denizaltıda Zencefil Kokuları: Kiraz Hanım’ın Mutfağı”
Bu Kitabı Çok Sevdim 