Bir vakitler bir sayfaya değmiş elin, bir kapı açılmış önünde, ufukta bir bulut kıpırdanmış, tanımadığın bir gözle tanışmış gözlerin, bir ağacın tepesine tırmanıp bakmışsın aşağıya doğru, yepyeni bir koku burnunda, bilmediğin kaldırımlarda adımların… Bir vakitler bir sayfaya değmiş elin, ardından bir ıslık dudaklarında.
Okumaya devam et “Bulutlara Köklere, Günlere Geceye: Kitap”
Uzun yıllardır hayatımı kedilerle paylaşıyorum. İlkokuldayken Boncuk vardı bahçede, evden taşınırken Boncuk’u yanına almama izin çıkmadı. ‘Kediler köprüler geçer, şehirler değiştirir yine de bulur sevdiklerini’ diye bir şey çalınmıştı kulağıma, yeni evin ne kadar yakın olduğunu düşündükçe dünyanın en büyük sırrı cebimde gibi sırıtıp durdum. Olmadı, Boncuk hiç gelmedi, dahası eski mahalleyi ziyarete gittiğimizde de yabancıymışım gibi baktı bana. Okumaya devam et “Ay Işığında Seslenirdim Sana: Bir Kedi Olsaydım”
Alfonso, o tatlı kedicik, akşamlardan bir akşam turlarken limanın yakınlarında, öyle şeyler işitti ki tüylü kulakları, dili bıyıklarının etrafında neşeli turlar atmaktan alıkoyamadı kendini. Evet, bugüne dek görülmemiş bir balık avından dönüyordu bir gemi ve bekliyordu kasabalıyı sıra dışı bir ziyafet. Okumaya devam et “Tüylü ve Gemili: Vira Vira Kediler”
Bu hikâyenin kahramanının adı Nate. Nate normalde yatakta kalmak için bahaneler uydurmaz, pasaklı ve sakar da değildir. Ve yine normalde yataktan kalktığında tavandan sarkan beylerle de karşılaşmaz. Okumaya devam et “Tavandan Gelen Kıkırtı: Bay Tam Tersi”
Kıskançlık, kör inat gibi makbul sayılanlar dışında, olumsuz özelliklerini göğsünü gere gere kabul eden insan pek azdır. Kimse “çok çalışkanım” der gibi övünçle, “ben tam bir oyunbozanım” demez örneğin. Çünkü oyunu bozmak zamana yayılmadan, başka bir etkileşime ihtiyaç duymadan, tam da o anda, başkalarına değmektir. Fazladan sorumluluk demektir, fazladan üzüntü. Okumaya devam et “Tacı Ananastan Bir Oyunbozan: Maymun Kral”
Bu Kitabı Çok Sevdim 