Franz Kopf, on yaşında, okulun popüler çocuğu ya da öğretmenlerinin gözdesi değil, herhangi bir şeyde ‘en iyi’ olmakla alakası yok; adlı adınca ‘normal’ bir çocuk işte. Yani onlardan biri değil; köşelerde tek başına oynamaz, boyu çok uzun değildir, kendine has bir giyim tarzı yoktur, yürüyüşü herkesinki gibidir. Franz Kopf, on yaşında, bir ‘öteki’ değil. Ambliyopi diye bir terimle tanışmadan önce değildi en azından. Okumaya devam et “Bir Dayanışma Sirki: Ö.T.E.K.İ. (Gizli Topluluk)”
Duyguyu biçimlendiren paylaşımdır biraz da. Mutluluk paylaştıkça artar, üzüntü dostlarla birlikte sırtlanınca azalır, böyle biliriz. Bazen de duygu sadece büyür. Artmaz, büyür; etrafındaki herkesi içine katıp yoğunlaşır. Kaygı mesela böyle bir duygudur. “Bu işin sonu ne olacak?” diye düşünmeye görsün biri, göz bebekleri büyümüş on kişi oturur yamacına. Okumaya devam et “Gökten Yağan Neşe: Bilyeler”
Erkek ve kız sayısının eşit şekilde dağıldığı bir sınıf. Erkek ve kız işlerinin kesin çizgilerle ayrıldığı listeler. Erkeklerin kızlara, kızların erkeklere karşı kıyasıya rekabet içinde olduğu yarışmalar, kazananın ele geçirdiği oyun parkları. Oyunlar, konuşmalar, zevkler farklı; düşman hattını bozguna uğratmak esas. Didişip durmak, gerçek bir kız ya da esaslı bir oğlan olmaya çalışmaktan önünü göremeyen 10 çocuk. Her şeyiyle bambaşka olan Zoe, önce sınıf mevcudundaki cinsiyet dağılımını ardından tüm ezberleri değiştirmeye geliyor. Gökten inercesine, aniden ve derinden. Okumaya devam et “Zoe Geliyor, Aniden Ve Derinden: Erkekler Kızlara Karşı”
Çocuk kitapları ile kıyısından köşesinden de olsa ilgilenen herkesin bildiği bir isimdir Axel Scheffler. Özellikle Julia Donaldson’la ortak çalışmalarının milyonlarca hayranı var, pek çok dilde yayınlanıyor kitapları. Tostoroman, Zogi, Değnek Adam, Nohut Oda Bakla Sofa, Maskeli Fare, Pırtık Tekir, Kasabanın En Şık Devi gibi efsaneler kitapçıya yolu düşen herkesin gözüne çalınmıştır muhakkak. Ben de ilk onların kitaplarını almış, ilk yazımda da onları konuk etmiştim. Okumaya devam et “Kardan Meleklerdir En Güzeli: Tavşancan ile Faresu Karlı Gün”
Hayli büyük bir sarayda, hayli parıltılı altınlarla, hayli renkli giysilerle dolaşan bir kral varmış. Kralın emrinde hayli insan varmış; bakanlar, hizmetliler, uşaklar, bahçıvanlar. Lakin kralın derman bulamadığı hayli büyük bir sorun varmış ortada. Biricik kızı tüm gün ama tüm gün, başka bir şey yapmaksızın esniyormuş. E tüm gün ortalıkta esneyip dolandığı için annesi, babası, tüm saray eşrafı dahası kediler, köpekler bile tüm gün esniyormuş onun peşi sıra. Okumaya devam et “Ama Arkadaşlar Güzeldir: Bütün Gün Esneyen Prenses”
Bu Kitabı Çok Sevdim 