Pek çok okuru, ne yazık ki, önce vedasına dair öyküsüyle işitmiştir Sylvia’nın adını. Ardından merakla Sırça Fanus’u okuyanlar yazarın büyü bozan dili ile tanışır, şiir severler Ariel’i zihnine kaydeder. Kadınların yazma ve yaşama deneyimine dair mirası taşır satırlarında. Bugün, dünyamızdan ayrılışının yıldönümünde, çocuklar için kaleme aldığı öyküleriyle, Kiraz Hanım’ın Mutfağı ile anmak istedim onu.
Okumaya devam et “Hardal Sarısı Denizaltıda Zencefil Kokuları: Kiraz Hanım’ın Mutfağı”
Bir vakitler bir sayfaya değmiş elin, bir kapı açılmış önünde, ufukta bir bulut kıpırdanmış, tanımadığın bir gözle tanışmış gözlerin, bir ağacın tepesine tırmanıp bakmışsın aşağıya doğru, yepyeni bir koku burnunda, bilmediğin kaldırımlarda adımların… Bir vakitler bir sayfaya değmiş elin, ardından bir ıslık dudaklarında.
Okumaya devam et “Bulutlara Köklere, Günlere Geceye: Kitap”
Evde kiminle yaşıyorsun? Ailenle. Okula kiminle gidiyorsun? Arkadaşlarınla. Yolda yürürken de komşularını, tanıdıklarını görüyorsundur büyük ihtimalle. Sokakta kediler, köpekler. Gökte kuşlar. Hayli olağan bir düzen işte. Peki ya bazılarımız yeteneklerinin farkında değilse ve bu durum günlük yaşamı zora sokuyorsa? Okumaya devam et “Sonsuz Mavilikte Sınırsız Düşler: Gökte Kuşlarla”
Bu, Deniz ile Seto’nun, Mavi ile Deniz’in, komşularını sevenlerin hikâyesidir. Bu hikâyede hayat, gökkuşağının altında keşfedilir ve kedilerin sınırlarına saygı duyulur. Bu hikâyenin kahramanları karşı kaldırımdan bakılıp gülünenlerdir biraz da. Okumaya devam et “Bizim Kaldırımdan Ses Veren : Seto Bal”
Alfonso, o tatlı kedicik, akşamlardan bir akşam turlarken limanın yakınlarında, öyle şeyler işitti ki tüylü kulakları, dili bıyıklarının etrafında neşeli turlar atmaktan alıkoyamadı kendini. Evet, bugüne dek görülmemiş bir balık avından dönüyordu bir gemi ve bekliyordu kasabalıyı sıra dışı bir ziyafet. Okumaya devam et “Tüylü ve Gemili: Vira Vira Kediler”
Bu Kitabı Çok Sevdim 