İda ve Mila, iki arkadaş. İda ve Mila, iki meraklı minik. Deniz kenarında, bahçelerde adımlıyorlar. Ağaçları, kuşları, dalgaları, bulutları tanıyorlar. Toprağı ve göğü de. Bildiklerini paylaşıp, bilmediklerini birlikte keşfediyorlar. Bugünün çocuklarının mahrumiyetine vurguyla, özlemle anılan çocukluğa dair ne varsa, İda ve Mila’nın ceplerinde.
Okumaya devam et “Vapurun Peşinde, Söğüdün Dibinde: İda ve Mila”
Yitirilmiş ebeveynler, farklı çoraplar, garip bir villa, bolca düş gücü, yoldaş bir maymun – Bay Nilsson-, kocaman ayakkabılar, verandada bir at, pek çok maharet, yerçekimine meydan okuyan turuncu iki örgü. Sıradışı bir kızdı Pippi Uzunçorap, gerçekle bağı biraz zayıftı ve “dünyanın hiçbir polisi onun kadar güçlü olamazdı”.
Okumaya devam et “Alev Alev Bir Özgürlük İlhamı: Pippi Uzunçorap”
Duyguyu biçimlendiren paylaşımdır biraz da. Mutluluk paylaştıkça artar, üzüntü dostlarla birlikte sırtlanınca azalır, böyle biliriz. Bazen de duygu sadece büyür. Artmaz, büyür; etrafındaki herkesi içine katıp yoğunlaşır. Kaygı mesela böyle bir duygudur. “Bu işin sonu ne olacak?” diye düşünmeye görsün biri, göz bebekleri büyümüş on kişi oturur yamacına. Okumaya devam et “Gökten Yağan Neşe: Bilyeler”
Hayli büyük bir sarayda, hayli parıltılı altınlarla, hayli renkli giysilerle dolaşan bir kral varmış. Kralın emrinde hayli insan varmış; bakanlar, hizmetliler, uşaklar, bahçıvanlar. Lakin kralın derman bulamadığı hayli büyük bir sorun varmış ortada. Biricik kızı tüm gün ama tüm gün, başka bir şey yapmaksızın esniyormuş. E tüm gün ortalıkta esneyip dolandığı için annesi, babası, tüm saray eşrafı dahası kediler, köpekler bile tüm gün esniyormuş onun peşi sıra. Okumaya devam et “Ama Arkadaşlar Güzeldir: Bütün Gün Esneyen Prenses”
Bir süredir dert yumağı gibi yaşıyordum. Çok da dert edilmeyecek onlarca şeyi büyüttükçe büyütüyor, birazına de bizzat ellerimle çizdiğim kocaman bir çemberin içinde biteviye koşuyordum. Ne kitaplarım, ne mis gibi bahar kokusu, ne de kalk borusu öttüren güney güneşi; kocaman bir kahkaha atıp o çemberi kırmama yardım etmiyordu. Okumaya devam et “Neşesini Aramaktan Vazgeçmeyenlere: Zeynep’in Oyuncakları”
Bu Kitabı Çok Sevdim 